idę tam

idę tam gdzie idę.
tym razem idę w kierunku manify.

nie opowiem- po której stronie się opowiadam
- bo to moja prywatna sprawa.
ale nie ukrywam, że ta eko-torba znajduje się obecnie na wysokiej pozycji na mojej liście chcę-to.

bo czas zweryfikował moje poglądy w wielu kwestiach.
kiedyś sądziłam, że czynne prawo wyborcze
to niesamowita i szałowa rzecz, która się wiąże z dorosłością.
i w mojej hierarchii rzeczy wielkich i wspaniałych czynne prawo wyborcze leżało tuż obok możliwości zostania honorowym dawcą krwi,
czy świadomym dawcą narządów.

i mimo przeciwności losów- po latach przerwy- jakiś czas temu powróciwszy na łono ojczyzny, miałam przekonanie, że jak i ja się zmieniłam i dorosłam,
to i zmieniło się tutaj wiele rzeczy.
i że jest to kraj prawości, sprawiedliwości, no i w ogóle, że jest.

obecnie jestem na etapie, że coraz trudniej mi uwierzyć,
że mój głos może zmienić cokolwiek.
albo, że to, co robię- ma jakieś znaczenie z innego punktu widzenia.
ja mogę mieć swój własny subiektywny, i w swoim subiektywnym mniemaniu być obiektywna, ale jednak chyba daleko mi do efektu motyla.

i choć nie mówię- po której stronie stoję,
uważam, że nawet samo stanie- jest opcją wyboru,
nieważne, w którą stronę się pójdzie,
albo - czy nawet właśnie się zatrzyma w danym punkcie,
poczeka na kolejny dzień,
kolejne wyzwania,
kolejne efekty.

* * *
i nie miałabym śmiałości- nazywać tych, którzy decydują się nie skorzystać z przywileju, i nie oddać głosu- tchórzami.
każdy czyn, krok, decyzja- jest jakimś wyborem.

i tak- widzę, że na torbie jest #wyraz.
a mimo wszystko właśnie mi się podoba.
jako manifa- że cały czas- to gdzie idę- jest moim prawem, moim wyborem

torba: z kolekcji future bags