Content

wtorek, 17 maja 2011

raz dwa trzy uno



uno chyba nie muszę przedstawiać.
jest to gra, która nie zna żadnych granic. wiekowych, pokoleniowych.
idealna o każdej porze dnia, porze roku.

podczas rozlicznych partyjek zostały ukute najprzeróżniejsze mądrości,
i zdania klucze.
(np. w chińczyku- określeniem takim jest, przy zbijaniu czyjegoś pionka
- że tak z kostki wyszło...)


rozgrywam ostatnio partyjkę uno z zosią (lat 6).
(jej brat dostał uno od cioci weronki pod choinkę)
zosia próbuje mi wytłumaczyć zasady gry.

ja: zosiu, zgadnij od kogo max dostał uno.
zosia: OD MIKOŁAJA!!!
ja: a kto powiedział mikołajowi, że ma przynieść maxowi uno? no kto? :D

7 komentarze :

Malgosia Mackowiak says:
at: 17 maja 2011 12:11 pisze...

o, a ja nie znam tej gry :)

Patrycja Antonina says:
at: 18 maja 2011 16:03 pisze...

dobrze się bawie przy takich gierkach :D nadal! Wieść niesie, że mam w domu jakaś paczkę od 'jakiejś weroniki'. Za to powoli powinnam wystawiać ci pomnik ;) Dziękuje!

Biurowa says:
at: 18 maja 2011 18:43 pisze...

Też nie znam tej gry.
Poza tym popieram stawianie pomników!

Adam Rimabud says:
at: 18 maja 2011 22:07 pisze...

Ja tez nie znam :/

oh, wait! says:
at: 19 maja 2011 13:48 pisze...

no nie opowiadajcie, że nie znacie uno!
w trakcie rozlicznych partyjek zostało ukute zdanie:
- oszukista!
albo
- ja chyba jednak jestem głupia (gdy ula rzuciła niewłaściwą kartę.)

Luiza says:
at: 22 maja 2011 22:47 pisze...

A ja znam uno, bo mi różne Amerykany przywoziły z podróży. W Polsce w sklepie nie widziałam.

oh, wait! says:
at: 22 maja 2011 23:08 pisze...

w polsce to nawet w tesco uno bywa. bywa w empiku, i dobrych sklepach z zabawkami ;-)

tak mi wychodzi, że albo byliście niegrzeczni, albo nie macie fajnych cioć ;-)

Prześlij komentarz

Blog Archive

O mnie

Moje zdjęcie
po prostu: blondynka. wierzy, że zihuatanejo istnieje naprawdę. wierny wyznawca moleskine'a.