live!

kiedy zaczynałam swoją przygodę z panem minimalizmem,
to sądziłam, że to będzie w sumie dość krótka przygoda,
ale na pewno będzie dość ograniczona relacja, że pewne rzeczy ulegną zmianie, a pewne zostaną tylko moją sprawą.

nie spodziewałam się, że to będzie jak w prawdziwym życiu
- będziemy mieć swoje wzloty i upadki.

a miało być tak pięknie!

to miało być tak, że uporządkuję swój stan posiadania,
i postawię na rzeczy i sprawy ważne i konieczne,
całą resztę zaś pożegnam.
i że nauczę się w tym czasie - słuchając rad tego pana
- kilku nowych rzeczy,
nauczę się więcej rozwagi, rozsądku, myślenia bardziej perspektywicznego
- nie tylko o krok do przodu, ale czasami nawet o pięć.

no bo- nie o to chodzi, że skoro mam wolny regał po książkach,
to mogę go od razu czymś zapełnić.
ważne, żeby wiedzieć- co dalej.
bo to nie sztuka- od razu ustawić nowe książki na regale,
i tak od niechcenia wyznaczyć sobie nowy kierunek. nowy kierunek relacji.

w jednej z ostatnich rozmów, ktoś mi powiedział bardzo mądrą rzecz:

w minimalizmie brak tv, czy innego tego typu rozpraszaczy,
jest świetną sprawą.
bo dzięki temu- można się mocniej i pełniej zaangażować w to,
co robimy.

zaangażowanie i pasja to świetne sprawy, nigdy nie ukrywałam,
że staram się wiele rzeczy robić bardzo i mocno, i ze 100% zaangażowaniem.

tylko, że tutaj wtrącił swoje trzy grosze pan minimalizm.
sugerując, że nie po to, cały ten czas, cała ta praca, żeby wszystko od razu postawić na głowie.
wiadomo- jest teraz w moim życiu więcej miejsca i przestrzeni,
więcej swobody, więcej miejsca na zaangażowanie i pasję,
więcej miejsca na nowe rzeczy, więcej miejsca na nowości i na ważne sprawy.
więcej wolności.

tylko, że krok za wolnością podąża odpowiedzialność. a czasem nawet ją wyprzedza.
mając wolność i swobodę wyboru- tym bardziej musimy się zastanowić co dalej..

i tak- chociaż regał książkowy stoi pusty- dopiero niedawno- po ponad półrocznej przerwie kupiłam na niego pierwszą książkę.
uważając, aby ta jedna nie rozrosła się przez pączkowanie w 128 ;-)

także, w ostatnim czasie, głównie dzięki inspiracji i motywacji ze strony lf. wróciłam do outdooru.
tym razem- z nowa trasą z nowym podejściem. teraz ustalam sobie outdoorową trasę tak, żeby musieć ją zakończyć, a nie odpuścić w połowie.

nie spodziewałam się, że ta relacja z panem minimalizmem mnie tyle nauczy.
to miała być w sumie na początku przygoda,
z ogromnym dystansem i przymrużeniem oka traktowałam wszystkie listy #100things.

nie spodziewałam się, że nie będzie dla mnie równości między tym co chcę a co mogę.
a kiedyś tak było- że często- wyznacznikiem dla mnie było to, że coś chcę,
a nie czy coś mogę czy wolno mi mieć.
wszak pismo naucza- że nie wszystko co możemy -jest dla nas korzyścią,
jest pożyteczne.

miej znaczy więcej,
tam gdzie jest miejsce...

i choć ostatnio- częściej wybieram gorzki smak odpowiedzialności,
i gorzką czekoladę zamiast innych słodyczy,
i już kilka list- nie przekracza owych magicznych #100things

i to co miało być małą zmianą, przygodą, okazało się być wielką rewolucją.
i zaskakujące- ale bardzo mi się podobają efekty owej rewolucji.
choć nie są chwilami łatwe, ale cóż moja manifa- to być rebel girl!