bo ja...

bo ja nie lubię poezji twardowskiego.
podoba mi się tylko tytuł jednego tomu twardowskich wierszy:
nie przyszedłem pana nawracać.

bo szczerze mówiąc, nie lubię,
jak się z całej czyjejś twórczości ciągle i wciąż wyciąga tylko jedno, dwa zdania.
a twardowski jest chyba najczęściej cytowany z tym jego:
śpieszmy się kochać ludzi, co tak szybko odchodzą.

ale zgadzam się z tym zdaniem, że za rzadko mówimy ludziom, że są nam ważni.
a przecież ważność różną miarą się mierzy
- ważnością nie jest tylko miłość.
ważną miarą jest czyjaś w naszym życiu obecność.

to, że dobrze nam się z kimś milczy, rozmawia,
plotkuje o książkach, muzyce, pogodzie.
albo, z kim dobrze nam się przy stole, i przy kawie siedzi.

dlatego jestem zdania, że o ważności, o wartości obecności,
nie należy mówić tylko od święta.

każde spotkanie bowiem ma wymiar małego święta.

* * *
bo pewność mi daje twoja obecność.