nie umiem stawać na głowie

a ja nie umiem stawać na głowie...
umiem tylko chodzić po ziemi,
żyć under the rainbow.

i chociaż czasem marzy mi się, żeby mi tak w głowie zawirowało,
choćby czyimś śmiechem serdecznym,
póki co, wirują tylko jesienne liście.
oj, złoci się, złoci się dookoła.
ale nie złoci się we mnie.
widzę to złoto, i za nic nie mogę dotknąć, nawet tej czerwieni.
mam wrażenie, że jak dotknę, to już nigdy nie będę umiała żyć inaczej,
że to złoto mnie pochłonie, i że potem nałogowo będę go szukać.
a lubię jasne, nie-zawirowane myśli.
wiruje tylko złoto i czerwień za oknem. za daleko, by jej dosięgnąć.